Dutch Academic Digest – December 2020
Welkom terug bij de zesde en laatste editie van de Inivos academic digest voor 2020, waar ons team het meest interessante en tot nadenken stemmende onderzoek deelt op het gebied van microbiologie, persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) en infectiepreventie en bestrijding.
In december is er meer onderzoek gericht en verschoven naar het hergebruik en decontaminatie van PBM met behulp van verschillende ontsmettingsmethoden zoals ultraviolet licht, waterstofperoxidedamp, ozongas, vochtige warmte en andere methoden. Papers werden gepubliceerd in het Journal of Hospital Infections en PLOS one.
De volgende uitdaging zal het evalueren van de overleving van SARS-CoV-2 op inerte oppervlakken zijn, evenals de pathogenese en gastheer-cellulaire interacties van dit virus, en meer specifiek met betrekking tot de angiotensine converterend enzym (ACE2) receptoren om meer inzicht te krijgen in de mechanismen van immuniteit en vaccinaties. Papers over deze onderwerpen werden gepubliceerd in de Cell and Bioscience, en Environmental Research tijdschriften.
PBM ontsmetting
Een studie1 in het MDPI-tijdschrift beoordeelde de werkzaamheid van het gebruik van ozongas om PPE te ontsmetten die verontreinigd was met in warmte geïnactiveerde SARS-CoV-2. De onderzoekers gebruikten ozon in verschillende concentraties en blootstellingstijden; 30 s op 10.000 ppm, 5 min op 4000 ppm en 10 min bij 2000 ppm. Alle concentraties hebben met succes in warmte geïnactiveerde SARS-CoV-2 in verschillende PBM-componenten geëlimineerd als gevolg van oxidatieve stress. Bij lagere ozonconcentraties (4-12ppm) waren de effecten echter sterk afhankelijk van de relatieve vochtigheidsgraad.
Een onderzoeksartikel2 in het Journal of Hospital Infecties meldde het gebruik van waterstofperoxidedamp om N95 maskers te ontsmetten. Alle maskers werden opgehangen aan metalen rekken, gestapeld, en werden individueel verpakt in papieren zakken of bedekt met make-up of moisturiser. Waterstofperoxidedamp ontsmette de maskers na 90 minuten met succes wanneer ze in verschillende compartimenten werden geplaatst bij een concentratie die varieerde tussen 400-800 ppm. De onderzoekers vonden dat stapelen de tijd die nodig is om N95 maskers te ontsmetten met ongeveer twee derde verminderde, waardoor de faciliteit capaciteit bijna verdrievoudigde. Make-up en moisturiser hebben geen invloed op het ontsmetting proces.
Eerder dit jaar bleek uit eigen onderzoek samen met het Universitair Ziekenhuis Southampton3 dat een proces van wassen in combinatie met lage dosering (7,9%) waterstofperoxidedamp met behulp van ProXcide ontsmettingstechnologie effectief pathogenen verwijderd uit steriele schorten zonder het kledingstuk te beschadigen.
Ondertussen laat een studie4 in PLOS one journal de effecten van herhaalde ontsmetting cycli op de prestaties van N95 maskers met behulp van zeven desinfectie methoden zien. Onderzoekers meldden dat vochtige warmte, perazijnzuur droog vernevelen, waterstofperoxide damp, en UV-C de pasvorm, integriteit, en prestaties van het masker tot een minimum van 10 cycli doorstaan voor zowel pasvorm als filtratie testen.
UV-C lichtmicrobiële werkzaamheid
Een studie5 in het tijdschrift Frontiers in Microbiologie evalueerde de werkzaamheid van UV-C-lampen (240nm) om een uitbraak in een klinische operatiekamer veroorzaakt door methicilline-resistente Staphylococcus aureus, die terug te voeren was naar verontreinigde anesthesie apparatuur. Slechts 3 min waren nodig om een log van MRSA-counts van >5,69 te realiseren en 5 min voor andere bacteriën in een ruimte met een diameter van 4,8 m. Auteurs concludeerden dat de uitbraak werd geëlimineerd met behulp van UV-C-lampen in aanvulling op handmatige reiniging en verbeterde handhygiëne interventies.
Een ander artikel6 in de Photodiagnosis en Photodynamic Therapy journal toonde de effectiviteit van een draagbare UV-C lichtapparaat op de levensvatbaarheid van pathogene micro-organismen gevonden op verschillende oppervlakken binnen een algemeen ziekenhuis. De onderzoekers meldden dat een stralingsintensiteit van 45,6 mW/cm2 op een afstand van 1 cm van de oppervlakken en een UV-C lichtdosis van 0,912 J/cm2 gedurende 20 seconden voldoende waren om 100% van S.aureus, S.enterica, E.coli en P.aeruginosa te inactiveren. Bovendien veroorzaakten dezelfde metingen log4 reductie voor de gist C.albicans.
Een experimentele studie7 in Environmental Science and Technology journal onderzocht de werkzaamheid van UV-C-systemen om bescherming te bieden tegen luchtoverdraagbare aandoeningen en meer specifiek tegen COVID-19. De auteurs toonden aan dat verzegelde UV-C-stroom reactoren die werken met straling in de buurt van 254 nm met een UV-dosis van 49,6 mJ/ cm-2 en een stroomsnelheid van 684 L/min-1 99,98% coronavirussen in een aerosol efficiënt inactiveren.
De bevindingen komen overeen met de Ultra-V-technologie van Inivos, die UV-C-lichtstralen specifiek uitzendt op een golflengte van 254 nm om ruimten en oppervlakken effectief en efficiënt te ontsmetten zonder veiligheidsmaatregelen te beïnvloeden. Dit komt omdat UV-C licht de meest effectieve en toch veiligste UV-technologie is om verschillende instellingen te ontsmetten een risico te vormen op individuen.
SARS COV-2: Pathogenese en overleving
Een systematische review8 in het tijdschrift Cell and Bioscience toonde de moleculaire interactie aan tussen SARS-CoV-2 en ACE2. De review markeert ACE2 als de gastheer functionele receptor (deuropening) voor dit nieuwe virus. Met de spike eiwitten van het virus vormen de sleutels die de deuropening ontgrendelen. De spike eiwitten hebben een hoge binding affiniteit met ACE2. Auteurs benadrukten het belang van het begrijpen van deze moleculaire interacties om nieuwe geneesmiddelen en vaccins te ontwikkelen.
Een experimentele studie9 in het tijdschrift Clinical and Translational Immunology beoordeelde de adaptieve immuniteitsrespons bij zestig SARS-CoV-2-patiënten met verschillende symptomen van COVID-19 (mild, matig en ernstig). In overeenstemming met het feit dat specifieke T-cellen deelnemen aan de generatie van specifieke antilichamen, toont deze studie aan dat SARS‐CoV‐2-patiënten die een ernstig ziektebeeld ontwikkelen, een hogere adaptieve immuunrespons bereiken in vergelijking met patiënten die een milde of matig ziektebeeld ontwikkelen.
Een overzicht10 in het onderzoeksdagboek Environmental Research Journal evalueerde de persistentie, stabiliteit en infectiviteit van SARS-CoV-2 op inerte oppervlakten. De bevindingen wijzen erop dat SARS-CoV-2 op verschillende oppervlakten aanwezig kan blijven van uren tot een paar dagen die daarom een potentiële route van transmissie vormen. Passende ontsmettingsmaatregelen met behulp van chemische stoffen en biociden en gebruikmaking van ontsmettingstechnologieën zullen echter de mogelijkheden van coronavirusoverdracht verminderen en dus de risico’s van COVID-19 aanzienlijk verminderen.
